برنامه‌ریزی سانترال‌های برند پاناسونیک، دستمایه‌ای شد تا در یک یادداشت اختصاصی، ضمن پرداختن به کلیات این کار، نگاهی به خود پدیده برنامه‌ریزی سانترال و ماهیت این وسیله کاربردی داشته باشیم. بر همین مبنا قرار است تا در ادامه توضیحاتی در مورد ماهیت و شیوه برنامه‌ریزی سانترال‌ها مطالعه کنید. پس اگر شما نیز یکی از مسئولان فضاهای اداری وسیع یا کسب‌وکارهای گسترده هستید و نیاز دارید تا اطلاعاتی در مورد برنامه‌ریزی سانترال بدست آورید، مطالعه این یادداشت یک فرصت عالی است. تا انتها با ما همراه باشید.
سانترال‌ها پاسخی به نیازهای مدرن سیستم اداری
همزمان با توسعه کسب‌وکارها و گسترش شدید فضاهای اداری و کاری، وسایل ارتباطی این حوزه نیز دچار تغییرات اساسی شد. تلفن به عنوان یک وسیله ارتباطی بسیار مهم، که تا پیش از عصر ظهور اینترنت، سلطان بلامنازع ارتباط بود، همزمان با فضای کسب‌وکارها و ادارات دچار تغییری شد. پس باید در نظر داشت سانترال، در اصل پاسخی به نیاز کسب‌وکارها و سیستم‌های اداری به یک شبکه یکپارچه از تلفن‌ها بود؛ تا جایی که در زبان انگلیسی این سیستم ارتباطی را در اصطلاح (Business Telephone) یا همان تلفن بیزینسی می‌نامند. حال نوبت به آن رسیده تا پیش از پرداختن به برنامه‌ریزی سانترال‌ها، به این پرسش پاسخ دهیم که اساساً این وسیله چه عملکردی دارد؟
نحوه کار و چرایی برنامه‌ریزی سانترال‌ها
در اصل نحوه عملکرد و کارکرد سانترال به گونه‌ای است که مجموعه‌ای از تلفن‌های مستقر در یک سیستم اداری را به یکدیگر و در عین حال در صورت لزوم، از طریق خطوط تلفن، به فضای بیرونی متصل می‌سازد. البته این قطعاً یک رابطه دو سویه است؛ به بیانی دیگر سانترال تماس‌های ورودی به فضای اداری را نیز مدیریت کرده و با نظر اپراتور از خطوط بیرونی، به هر تلفن درونی که مد نظر شخص باشد، متصل می‌سازد.
اما پاسخ به این پرسش که در حقیقت برنامه‌ریزی سانترال چه کاری است، نهفته در توضیحات اخیر است. ما در پروسه برنامه‌ریزی سانترال، که در اصطلاح به آن پروگرام کردن (Programming) نیز گفته می‌شود، یک برنامه منطقی به منظور مدیریت ارتباط بیرون به داخل و همچنین ارتباط بین واحدهای داخلی را به وسیله ارائه می‌کنیم. سانترال‌ها با بهره‌مندی از یک سطح ابتدایی هوش مصنوعی بر مبنای برنامه ارائه شده، در مورد موضوعات مختلفی تصمیم‌گیری می‌کنند.
انواع مختلف سانترال و برنامه‌ریزی سانترال
سانترال‌ها نیز بسته به سطح امکانات و تکنولوژی بکار رفته در تولید، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. با این وجود که مجال پرداختن به تمام انواع سانترال‌ها وجود ندارد و موضوع اصلی ما برنامه‌ریزی سانترال‌های رایج پاناسونیک است، به سانترال‌های هایبرید پیشرفته می‌پردازیم. در سانترال‌های هایبرید پیشرفته دو روش برای برنامه‌ریزی سانترال وجود دارد.
در روش اول که می‌توان گفت تا حدی پیچیده‌تر است، برای برنامه‌ریزی سانترال، وسیله به رایانه متصل شده و از این طریق برنامه‌ریزی مورد نیاز مطابق الگورتیم‌های ارائه شده برای رایانه انجام می‌شود. در اصطلاح به این شیوه برنامه‌ریزی سانترال، پی.سی پروگرامینگ (PC Programming) گفته می‌شود.
اما در روش دوم برنامه‌ریزی سانترال، از تلفن هیبرید برای ارتباط با سانترال استفاده می‌شود. در این روش، تلفن هیبریدی باید از طریق “جک ۰۱” که در اصطلاح به آن جک اصلی، جک مادر یا اپراتور نیز گفته می‌شود، متصل شود. پس از اتصال پروسه برنامه‌ریزی از طریق پنل خود تلفن هیبرید انجام می‌گیرد. در اصطلاح به این روش پی.تی پروگرامینگ (PT Programming) گفته می‌شود.
نحوه انجام برنامه‌ریزی سانترال؛ پیش‌نیاز
در ادامه قصد داریم تا برنامه‌ریزی با روش (PT) را مورد بررسی قرار دهیم. برای برنامه‌ریزی سانترال از طریق خود تلفن میبرید، ممکن است بسته به مدل و برند انتخابی، نیاز باشد تا از مجموعه کلیدهای متفاوتی استفاده شود. آنچه که اهمیت دارد این است که اپراتور باید اصول کلی را در کنار اصل اختصاصی مربوط به برنامه‌ریزی سانترال خود را بیاموزد. آنچه در ادامه بررسی می‌کنیم مجموعه‌ای از اصول کلی است که در اغلب مدل‌ها درست عمل کرده و قابل استفاده هستند و در برخی از مدل‌ها، نهایتاً با تغییرات جزئی در نام عملکرد یا کلید، قابل پیاده‌سازی هستند. پیش از پرداختن به هر چیز، بهتر است برخی پیش‌نیازهای این پروسه را در کنار هم مرور کنیم.
عملکرد ثانویه کلیدهای تلفن
در نظر داشته باشید که هر کلید تعبیه شده بر روی پنل تلفن، در حالت عادی یک عملکرد ویژه را پشتیبانی می‌کند که با خواندن نام آن می‌توانید این موضوع را درک کنید؛ مثلاً کلید (Redial) همانطور که مشخص است برای شماره‌گیری مجدد کاربرد دارد. اما هر کدام از این کلیدها، در کنار عملکرد اصلی، در هنگام برنامه‌ریزی سانترال، یک عملکرد ثانویه نیز دارند. به طور مثال همان کلید (Redial) در هنگام برنامه‌ریزی برای رجوع به بخش قبل یا (Previous) کاربردی است. در جدولی که در زیر قابل مشاهده است، عملکرد ثانویه کلیدها در فضای برنامه‌ریزی سانترال مشخص شده است.
ورود به فضای برنامه‌ریزی سانترال
برای ورود به سیستم برنامه‌ریزی سانترال، ابتدا کلید (Program) را فشرده و سپس به ترتیب کلیدهای ستاره (*) و مربع (#) را بفشارید. پس از این تلفن از طریق صفحه نمایش به شما اعلام می‌کند که رمز ورود چهار رقمی خود را وارد کنید. رمز ورود در حالت پیش‌فرض در تلفن‌های پاناسونیک (۱۲۳۴) است. اما چنانچه کاربر به دلخواه رمز را تغییر داده باشد، بدیهی است که باید رمز کاربر وارد شود. پس از ورود رمز، صفحه نمایش از شما درخواست می‌کنید تا شماره سه‌رقمی برنامه مورد نظر خود را وارد کنید.
پس از وارد کردن شماره برنامه، به فراخور ورودی‌های مورد نیاز هر برنامه، تلفن از شما انتظار دارد تا ورودی‌ها را معین کنید. در انتهای متن لیستی تمام برنامه‌ها در کنار شماره سه رقمی آن‌ها قرار داده شده است. اما با در نظر داشتن محدودیت فضا، در ادامه به شکل نمونه، پیاده ساختن یک برنامه را به شکل گام به گام بررسی می‌کنیم.
برنامه‌ریزی (CO Line Connection) یا ارتباط با خطوط شهری
کد مربوط به این برنامه همانطور که در لیست انتهایی متن قابل مشاهده است، (۴۰۰) بوده و شماتیک مراحل آن به شکل زیر است:
پس از ورود به فضای برنامه‌ریزی سانترال(مطابق توضیحات فوق) با شماره گیری کد ۴۰۰ و فشردن کلید (SP-PHONE) که در فضای برنامه‌ریزی از آن تحت عنوان (NEXT) یاد می‌شود، به گام بعدی خواهید رفت. در این مرحله صفحه‌نمایش با نشان دادن عبارت (CO NO) از انتظار دارد تا شماره خطی شهری که قصد دارید بر آن تغییراتی اعمال شود را وارد کنید.
پس از وارد کردن شماره، در گام بعدی به شما نشان داده می‌شود که در حال حاضر در وضعیت فعال است یا خیر. با فشردن کلید (AUTO ANS) یا همان (Select) در فضای برنامه‌ریزی سانترال، می‌توانید بین وضعیت متصل یا غیر متصل جابجا شوید. پس از قرار گرفتن در حالت مورد نظر، با فشردن کلید (AUTO DIAL) یا همان (STORE) و پس از آن کلید (HOLD)، برنامه‌ریزی سانترال به اتمام می‌رسد.
در بحث پیرامون این مقاله شرکت کنید!