PABX به عنوان یک نسخه ارتقایافته PBX شناخته می شود. این دو شاخص نسبتا با یکدیگر مترادف اند.

وقتی شرکت ها رشد می کنند نیاز به تلفن های بیشتری برای پشتیبانی از مشتریان و تامین کنندگان دارند. اما هزینه نصب و نگهداری خطوط جدید بسیار بالاست. انشعاب تبادل خصوصی خودکار (PABX) یک ویپ جایگزین مقبول است.

این سیستم امکان دسترسی به شمار زیادی خطوط تلفن، تنها با اتصال به اینترنت را برایتان فراهم می کند. به این سیستم شبکه تلفن تعویض شده عمومی (PSTN) نیز می گویند. سازمان های فراوانی از PABX برای دست و پنجه نرم کردن با شمار بالایی از تماس های ورودی و خروجی استفاده می کنند.

PABX چیست؟

PABX یک سیستم تلفن تجاری برای کسب و کارهایی‌ست که نیاز به خطوط تلفن زیادی برای تماس های خارجی و داخلی دارند. این سیستم اجازه دسترسی تمام سیستم ها به افزونه های یک سیستم را می دهد. این شیوه بسیار به صرفه تر از استفاده از خطوط زمینی سنتی متصل به یک شبکه عمومی می باشد.

شرکتی که از PBX یا PABX استفاده می کند در اصل دارد از یک سیستم تلفن تبادلی استفاده می کند.

PABX به طور خودکار اتصال تماس ها به گیرنده ها را انجام می دهد.

حرف “A” در PABX اشاره به خودکار بودن تبادل تماس ها و اتصالات است. چرا که این عمل در PBX باید به طور دستی توسط یک اوپراتور انجام بشود.

در سیستم PABX برای هر دستگاه متصل یک شماره طراحی شده است. این دستگاه ها شامل تلفن های رو میزی، کامپیوتر ها و دستگاه های تایپ می شود.

صاحب و مدیر سیستم PABX معمولا شرکت هاست کننده آن است. بسیاری از مراکز تماس و شرکت ها از PABX استفاده می کنند. ویژگی های رایج این سیستم شامل دستیار خوکار، کنفرانس صوتی، حالت انتظار، و انتقال تماس می باشد.

تفاوت میان PABX و PBX چیست؟

PABX و PBX نسبتا با یکدیگر مترادف اند. هردو یک سیستم تبادلی می باشند. این دو دقیقا یکی نیستند اما مشکلی نیست. می توانید به PABX به عنوان یک نسخه ارتقاء یافته PBX نگاه کنید.

PBX یک شبکه تلفنی می باشد که صاحب، مدیر، و کاربر آن، سازمان خریدار آن است. در سیستم های PBX سنتی، یک اوپراتور انسانی مسئول اتصال تماس ها می باشد.

اوپراتور ها با دستشان سیم ها را به سوکت وصل می کنند تا جریان تماس را بسته و تماس برقرار گردد.

این امر موجب برقراری اتصال با استفاده از POTS (سرویس تلفن ساده قدیمی) بین دو نفر می شود. سیستم هایی که نیاز به اوپراتور انسانی داشتند PMBX (انشعاب تبادل خصوصی دستی) نام گذاری شدند.

در حالی که سیستم های PABX از کامپیوتر برای تعویض اتصالات استفاده می کنند. این تفاوت اصلی این دو سیستم است.

امروزه واژه ی PBX می تواند هم به سیستم های دستی، و هم به سیستم های خودکار اشاره داشته باشد. شما می توانید از یک PBX مبتنی بر اینترنت هاست شده در فضای ابری استفاده کنید. همچنان می توان از یک پروتکل ادغام دستگاه ها (SIP) استفاده کرد.

سیستم PABX چگونه کار می کند؟

PABX مانند یک نسخه کوچک از یک تلفن تبادلی عمومی ست. یک سیستم مرسوم که هم شامل نرم افزار می شود و هم شامل سخت افزار. اینها شامل تلفن ها، روتر ها، دستگاه های فکس، مودم ها، هاب ها، آداپتور ها، و سوئیچ ها می باشد.

با PABX شرکت ها می توانند برای تماس های داخلی خودشان از شماره های داخلی افزوده استفاده کنند. این شماره ها تنها به شماره ها و دستگاه های معنی که داخل شرکت هستند واکنش نشان می دهند.

این سیستم ارتباطات تلفنی داخلی را بسیار ساده تر می کند. چرا که دیگر نیازی نیست تماس های داخلی از شبکه محلی عبور کنند.

کاربران همچنین می توانند از داخل خانه هم تنها با فشار دادن یک کلید از اتصال های داخلی بهره ببرند.

PABX معمولا تماس های ورودی را با یک پیغام ضبط شده خوشامد می گوید. به این پیام ضبط شده “پاسخگویی صوتی تعاملی” (IVR) نیز می گویند. اکثرا از تماس گیرنده می خواهد یک کلید را فشار بدهد تا او را به واحد مورد نظرش متصل کند.

PABX تماس های دریافتی را بر اساس کد یا شماره الحاقی مسیریابی می کند.

برای تماس های خروجی، PBX به مرکز تبادل نلفن عمومی متصل می شود. PBX سنتی یک یا چند خط خارجی (ترانک) دارد. این شمال یک شماره ی ثابت خطوط داخلی می شود که به خط ترانک متصل شده اند. کارمندان و دیگر کاربران محلی باید خط های خارجی را به اشتراک بگذارند تا بتوانند تماس خارجی برقرار کنند.

برای سیستم تلفنی یک شرکت، از میان سیستم ویپ و PBX کدام را انتخاب می کنید؟

در مجموع، هر دو این گزینه ها هرچه از یک سیستم تلفن تجاری بخواهید در اختیارتان قرار خواهند داد. اما تفاوت اعظمی در هزینه ها، تجهیزات نگهداری، و متخصصان فنی لازم وجود دارد.

با ما همراه باشید، چرا که در این مقاله ی خواهیم به تفاوت های عمده ی ویپ و PBX بپردازیم.

تفاوت میان ویپ و PBX چیست؟

سیستم های قدیمی PBX از تخته سوئیچ های آنالوگی استفاده می کردند، مانند شبکه تلفن تبادلی عمومی (PSTN). امروزه بیشتر سیستم های PBX از پروتکل های دیجیتال شبکه (IP) برای تماس های داخلی استفاده می کنند. به این سیستم های جدیدتر، PBX آی پی (IP PBX) نیز می گویند.

برخی IP PBX ها سیگنال های دیجیتال را در دفتر تبدیل کرده و کارمندان از خطوط تلفن متصل به PSTN استفاده می کنند.

طریقه ی کار ویپ اما برقراری تماس ها روی اینترنت است. در سیستم ویپ، تلفن داده های دیجیتال تماس را به ارائه دهنده ی ویپ می فرستد. سپس مراکز داده ها، آن سیگنال ها را به آنالوگ تبدیل کرده و به PTSN می فرستد.

در سیستم ویپ اکثرا تاسیسات سخت افزاری در اختیار ارائه دهنده می باشد، در حالی که تاسیسات IP PBX حتما باید در محل مورد استفاده قرار بگیرد.

شما به ویپ نیاز دارید یا PBX؟

شرکت شما برای استفاده از ویپ نیازی به سیستم PBX  ندارد. تنها چیزی که برای استفاده از ویپ نیاز دارید یک اتصال اینترنت و یک تلفن ویپ می باشد. ارائه دهنده ویپ شما نیز می تواند تقریبا تمامی ویژگی های PBX را برایتان فراهم کند؛ بدون نیاز به تاسیسات PBX در محل کارتان.

اگر همین الان هم از PBX در محل کارتان استفاده می کنید می توانید آن را به یک PBX ابری ارتقا دهید تا با بهره گیری از سیستم ویپ، از پس تمامی تماس های شرکت تان بر بیایید.

 ۵تفاوت برتر ویپ و PBX

هم ویپ و هم PBX هردو مزایا و معایب مخصوص خود را دارند. در ادامه مقاله ما ۵ تفاوت اساسی میان این دو را برایتان لیست کرده ایم تا به شما کمک کنیم تا تصمیم درستی برای سیستم تلفنی کسب و کارتان بگیرید.

۱. هزینه های جاری

ارائه دهندگان ویپ عمومت خود صورت حساب برایتان تنظیم می کنند تا به طور  ماهیانه یک مبلغی را به آنها بپردازید. همپنین با استفاده از ویپ می توانید از ویژپی های PBX مانند مسیریابی تماس و دایورت استفاده کنید.

در سیستم PBX هزینه های جاری شما بستگی به تنظیمات و تاسیسات تان دارد. آنها می توانند شامل نرم افزار ها، نگهداری و هزینه های سرویس، هزینه های آپدیت، . قبض تلفن تان بشوند. سیم کشی یک دفتر تجاری به تنهایی می تواند تا ۶۰% بیشتر از سیستم ویپ هزینه داشته باشد.

۲. کیفیت تماس

اوضاع از سال ۱۹۹۵ که اولین شرکت ویپ سعی کرداین سیستم را به عمل برساند بسیار تغییر کرده است. امروزه ویپ دقیقا از همان کدک هایی استفاده می کند که PSTN از آنها برای کیفیت تماس HD استفاده می کند. البته ناگفته نماند که تنظیمات شبکه و پهنای باند ناکافی می تواند موجب بروز خطا ها و مشکلاتی در کیفیت تماس ویپ داشته باشد.

کیفیت تماس های PBX نیز می تواند تا همان اندازه بالا باشد. در واقع بیشتر PBX های مدرن از فناوری ویپ استفاده می کنند.

در نهایت، کیفیت سخت افزار هایتان ( ممانند روتر ها، سوئیچ ها، و درگاه های ویپ)  کیفیت تماس هایتان را تعیین می کنند.

۳. تطبیق پذیری

فناوری مراکز تماس به سرعت می توانند با ویپ تطبیق داده بشوند. تلفن های ویپ بیشتری تهیه کنید، کاربران جدید را به لیست تان بیافزایید، و تمام شد. تنها ممکن است لازم باشد تعرفه اینترنت تان را تقویت کرده یا یک سوئیچ شبکه جدید اضافه کنید.

همچنین شعب و دفتر های متعددی می توانند از همان اشتراک ویپ استفاده کنند.

در سیستم PBX اما مسئله به همین سادگی ها نیست. شما باید خطوط تلفن اضافی تهیه کرده و سخت افزار های جدید نصب کنید.

۴. اطمینان

اطمینان و قابل اتکا بودن سیستم ویپ به ارائه دهنده آن بستگی دارد.

از طرفی دیگر یک سیستم PBX که به درستی نصب شده باشد بسیار قابل اطمینان است. تنها عنصر مجهول در این میان، این است که واحد آی تی شما تخصص کافی در این زمینه را داشته باشد یا نه. اگر نه، عیب یابی و رفع مشکل می تواند برایتان خرج و اوقات خاموشی بسیاری بتراشد.

۵. قابل حمل بودن

با ویپ قادر خواهید بود که تماس ها را از کامپیوتر و یا تلفن همراه تان پاسخ دهید. واحد های خدمات مشتری و فروش می توانند خارج از دفتر تماس هایشان را برقرار کنند. وقتی بیمار باشند می توانند در خانه کار کنند و در مواقع اضطراری می توانند در جاده پاسخگوی تماس ها باشند.

از طرفی دیگر سیستم های PBX متکی به داده های داخلی شبکه برای اتصال به تلفن ها هستند. شما قادر نخواهید بود از هرگونه تلفن یا دستگاه در خارج از دفتر استفاده کنید. بنابراین سیستم ویپ اولویت ۹۲% نیروی کار جوان حین انتخاب کار می باشد